صبح را با نام خدایی آغاز می کنم که آغاز و پایان زندگی به دست اوست و نیروی لایزال اوست که بر همه چیز سیطره و تسلط دارد و هرچه رخ دهد از حیطه او خارج نیست. یعنی همه چیز در حیطه و اختیار اوست و در واقع همهم چیز از اوست.

او بی نهایت است و قدرتی نامحدود که در ذهن بشر نگنجد. آرامش و صفا توسط او در زندگی ها جاری می شود و عشق و تمدن برپا می گردد. اوست که می داند چی به چی هست و چی به چی نیست و از سر و ته هر کار آگاه است بلکه هر چه اتفاق می افتد ریزریز و پیوسته اطلاع دارد بلکه با خود او همه چیز رخ می دهد.

او هماهنگ در همه چیز جریان دارد و در واقع همه چیز از اوست و چیزی خارج از او وجود ندارد چرا که اگر چیزی خارج از او وجود داشته باشد او محدود می شود. همه آنچه در هستی است زائیده تجلی اوست.

اوست که رشد و پیشرفت ما را رقم زده و نعمت و برکت را در زندگی ما جاری کرده است. اوست که با آرزوها و رؤیاهای ما هماهنگ است و آ«ها را به سرانجام می رساند. اوست که موفقیت، سلامتی و ثروت را برای ما در این هستی لایتناهی گسترده و ما را به بهره برداری از آن دعوت کرده است.

خدا آنچه برای ما می خواهد فقط و فقط خوبی است چون ما جزئی از او هستیم. خیلی وقتها ما برای خودمان ندانسته بدی می خواهیم ولی او برای ما خوبی می خواهد یعنی او از ما به ما مهربان تر است چون او بر همه چیز تسلط دارد و صلاح و مصلحت ما را او بهتر از ما می داند.

پس بهتر اینکه ما وظایفی را که تشخیص می دهیم انجام دهیم و بقیه را به خدا بسپاریم. یکی از مشکلاتی که در جامعه بشری وجود دارد کینه است. کینه یعنی اینکه یک کسی را مهمتر از خدا بدونی و او را دارای نقشی فراتر از یک موجود فرض کنی. هیچ کسی این قدر قدرت ندارد که بخواهی او را مؤثر فرض کنی و لذا کینه زائیده فیلترهای ذهنی است که بر روی حواس ما گذاشته شده و عامل یک کاری را ما کسی می بینیم که در واقع او نیست. البته ممکن است او وظایف خود را درست انجام نداده است ولی دیگر گذشته و نکته اینجاست که هیچ کس آنقدر مهم نیست که بخواهد عامل کاری قرار بگیرد که ما او را مسئول بدانیم و نسبت به او کینه داشته باشیم.

کینه از عدم آگاهی است. کینه یک مسئله کاذب و به خاطر غفلت است. لذا دقت کنیم.