آیت‌الله مجتبی تهرانی از اساتید برجسته اخلاق ضمن اشاره به حدیثی نورانی از امام علی النقی(ع) که در بحارالانوار آمده است، شرایط همسو شدن تدبیر بنده با تقدیر الهی را بیان کرد.

به گزارش دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله مجتبی تهرانی، گزیده‌ای از سخنان این استاد اخلاق به مناسبت فرا رسیدن سالروز شهادت امام هادی(ع) در پی می‌آید:

رُوِیَ عَن عَلِیِّ ابنِ مُحَمَّدِ الهادی صَلَواتُ اللهُ عَلَیهِمَا قالَ: «الْمَقَادِیرُ تُرِیکَ مَا لَمْ یَخْطُرْ بِبَالِکَ، النَّاسُ فِی الدُّنْیَا بِالْأَمْوَالِ وَ فِی الْآخِرَةِ بِالْأَعْمَالِ» [بحارالانوار جلد75 صفحه 369]

از فرمایشات امام هادی صلوات الله علیه است که حضرت فرمودند: آنچه را که تقدیر الهی است و خداوند آن را برای شما انسان‌ها مقدر می‌کند، به شما چیزی را نشان می دهد که به خاطره شما خطور نکرده باشد.

خداوند به ما عقل و شعور عطا فرموده که به وسیله آنها تدبیر می‌کنیم. حال آیا تدبیر ما در امور و کارهای زندگیمان کافی است؟ به تعبیر من چه قدر قاشق بدون دسته ‌ساخته‌ایم! چه قدر در زندگی سرها به سنگ می‌خورد! علّت چیست؟

علّت آن این است که تدبیر من، آنگاه کارساز است که با تقدیر او همسو شود. «اَلعبدُ یُدَبِّرَ وَ اللهُ یُقَدِّرَ» بنده تدبیر می‌کند، امّا خدا تقدیر می‌کند. تدبیر منهای تقدیر سودی ندارد. حال این سوال پیش می آید که برای آنکه تدبیرهای ما با تقدیرهای او همسو شود، چه باید کنیم؟

راهش این است: تو تدبیر کن، بعد از تدبیرت، توکّل کن، واگذار کن به او. به تعبیر ساده‌تر بگو خدا: به عقل ناقص من، این تدبیر رسیده، امّا خودت می‌دانی، هرجور که صلاح می‌دانی همان را تقدیر بفرما.

اگر اینچنین کردی آن وقت خدا آنجایی که به نفع من است، درست می‌کند و آنجایی که به ضرر من است اصلاح می‌کند. بعداً متوجّه می‌شوی، آنچه تدبیر کرده بودی اشتباه بود و خداوند تقدیر خوبی که حتّی به فکرت هم نمی‌رسید را نشانت می‌دهد. این‌‌ها پیشامد نیستند، تمام کارهای خدا حساب شده است.

حتی در آیه شریفه قرآن در باب رزق هم می‌فرماید: «وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ (طلاق/3)» این آیه همان است که حضرت می فرمایند. یک رزقی را روزیت می‌کنم که گمانش را هم نمی‌بردی. البتّه این را هم بدانید که باید تدبیرتان مشروع باشد، نه خلاف شرع. مشروع، بعد هم واگذار می‌کنم به خدا. این کار را انجام دهید تا حالا ببینید خدا چه تقدیرهای خوبی به تو نشان می دهد.

من جزئي از اين پيكره بي نهايت الهي هستم و انرژي و قدرت اين پيكره نامحدود الهي در وجودم جريان دارد و من رو به رشد و تعالي ام. مهمترين نكته زندگي اين است كه به اين نكته يقين پيدا كنيم. اين نكته كه هر چه رخ مي دهد تحت سيطره قدرت لايزال الهي است و من هم جزئي از اين هستي در هر حال رو به رشد هستم و نگراني، اضطراب و خودمسئول بيني نتيجه عدم شناخت دقيق ما از خود و هستي است. ما در پيكره الهي جايگاهي داريم كه همان جايگاه، مقدس است. بهترين فرض هم اين است و نشانه ها هم اين را شنان مي دهند. ما طبق خواسته الهي به دنيا آمده ايم و جزئي از هستي نامحدود هستيم يك سري وظايفي داريم كه بايد با شناخت قواعد و قوانين الهي براي انجام خوب آنها تلاش وافر داشته باشيم ولي ما نمي توانيم مسير هستي را تغيير بدهيم زيرا ما زيرمجموعه كوچكي از هستي هستيم نه مسلط بلامنازع. لذا خود را اذيت نكنيم. خود را به هستي بسپاريم و يقين بدانيم كه هستي كار خود را كه به سوي كمال است چه بخواهيم و چه نخواهيم انجام خواهد داد و فقط ما يك اختيار كوچكي داريم كه بايد قدر آن را بدانيم.

يعني عقلانيت ما در اين است كه بدانيم:

1-نيروي خداوندي لحظه به لحظه در ما جاري است و ما جزئي از اين نيرو هساتيم.

2-اختيار ما خيلي كوچك است و اختيار ما زماني كيفيت مي يابد كه بدانيم ناتوان تر از آنيم كه فكر مي كنيم. ولي اگر خود را به جريان نيروي هماهنگ هستي بسپاريم برد كرده ايم. بدون اينكه فعاليت زيادي داشته باشيم به همنابع و امكانات فراواني دست مي يابيم.

3-موقعي كه خداوند در وجود ماست يعني هميشه با خداهستيم و خدا هم منبع نعمت و بركت است پس چه جاي افكار منفي و موهوم. بايد همه چيز را به او سپرد.

خدايا من جزئي از توأم و فقط اين را در دنيا بدانم براي همه ي زندگي ام كافي است. موقعي كه ما فكر مي كنيم كسي هستيم و با خدا به گفتگو مي نشينيم و از او به عنوان يك موجودي جدا از خدا مدد مي خواهيم خيلي عاقلانه كار نكرده ايم. ما همگي جزئي از اوييم و امتحان ما در اين است كه همين نكته را بدانيم.

وقتي بداني جزئي از خدايي و هر چه رخ مي دهد تحت سيطره ي اراده ي الهي است چه جاي تلاش بيهوده و حرص زدن. ما به خاطر اينكه خود را از خدا جدا مي پنداريم لذا بار زندگي خود را بر دوش خود فرض مي كنيم و اينجا منبع و منشأ مشكلات، ناراحتي ها و نگراني ها است.

زندگي ما در دست خداست. به عبارتي بهتر ما از خداييم و فقط هميشه بايد حواسمان باشد كه ما جزئي از خداييم و آن وقت سيل هم نمي تواند ما را حركت دهد. ديگر خسي نيستيم كه از بادي از جاي خود در برويم.

به نظر من از خدا خواستن يعني اينكه پيوسته حضور خدا را در وجودت حس كني و خود را يك جز كوچك از او بداني.

مردی ثروتمند وجود داشت که همیشه پر از اضطراب و دلواپسی بود. با اینکه از همه ثروتهای دنیا بهره مند بود، هیچ گاه شاد نبود. او خدمتکاری داشت که ایمان درونش موج می زد. روزی خدمتکار وقتی دید مرد تا حد مرگ نگران است به او گفت:
" ارباب، آیا حقیقت دارد که خداوند پیش از بدنیا آمدن شما ، جهان را اداره می کرد؟ "
او پاسخ داد: "بله"
 خدمتکار پرسید: ....
"آیا درست است که خداوند پس از آنکه شما دنیا را ترک کردید آن را همچنان اداره می کند؟"
ارباب دوباره پاسخ داد: "بله"
خدمتکار گفت:
"پس چطور است به خدا اجازه بدهید وقتی هم که شما در این دنیا هستید او آن را ادره کند ... "

به او اعتماد کن ، وقتی تردیدهای تیره به تو هجوم می آورند
به او اعتماد کن ، وقتی که نیرویت کم است
به او اعتماد کن ، زیرا وقتی به سادگی به او اعتماد کنی
اعتمادت بزرگترین سرمایه توست ...

 

درس های مهم زندگی***چهارمین درس مهم - مانعى در مسیر

در روزگار قدیم، پادشاهى سنگ بزرگى را در یک جاده اصلى قرار داد. سپس در گوشه‌اى قایم شد تا ببیند چه کسى آن را از جلوى مسیر بر می‌دارد. برخى از بازرگانان ثروتمند با کالسکه‌هاى خود به کنار سنگ رسیدند، آن را دور زدند و به راه خود ادامه دادند. بسیارى از آن‌ها نیز به شاه بد و بیراه گفتند که چرا دستور نداده جاده را باز کنند؛ امّا هیچیک از آنان کارى به سنگ نداشتند! سپس یک مرد روستایى با بار سبزیجات به نزدیک سنگ رسید. بارش را زمین گذاشت و شانه‌اش را زیر سنگ قرار داد و سعى کرد که سنگ را به کنار جاده هل دهد. او بعد از زور زدن‌ها و عرق ریختن‌هاى زیاد بالاخره موفق شد. هنگامى که سراغ بار سبزیجاتش رفت تا آن‌ها را بر دوش بگیرد و به راهش ادامه دهد متوجه شد کیسه‌اى زیر آن سنگ در زمین فرو رفته است. کیسه را باز کرد پر از سکه‌هاى طلا بود و یادداشتى از جانب شاه که این سکه‌ها مال کسى است که سنگ را از جاده کنار بزند. آن مرد روستایى چیزى را می‌دانست که بسیارى از ما نمی‌دانیم! هر مانعى = فرصتی

با خدا باش و پادشاهی کن. گذشته ات را بدون هیچ تأسفی بپذیر. با اعتماد، زمان حالت را بگذران و بدون ترس برای آینده آماده شو. ایمانت را نگهدار و ترس را به گوشه ای انداز. شک هایت را باور نکن و هیچگاه به باورهایت شک نکن. زندگی شگفت انگیز است فقط در صورتیکه بدانی چطور زندگی کنی. مهم این نیست که قشنگ باشی قشنگ این است که مهم باشی! حتی برای یک نفر کوچک باش و عاشق ... که عشق، خود میداند آئین بزرگ دانستنت رابگذار عشق خاصیت تو باشد، نه رابطه خاص تو با کسی. موفقیت پیش رفتن است نه به نقطه ی پایان رسیدن. هر روز صبح در آفریقا، آهویی از خواب بیدار میشود و برای زندگی کردن و امرار معاش در صحرا میچرد آهو میداند که باید از شیر سریعتر بدود در غیر اینصورت طعمه شیر خواهد شد شیر نیز برای زندگی و امرار معاش در صحرا میگردد میداند که باید از آهو سریعتر بدود، تا گرسنه نماند مهم این نیست که تو شیر باشی یا آهو ... مهم اینست که با طلوع آفتاب از خواب برخیزی و برای زندگیت با تمام توان و با تمام وجود شروع به دویدن کنی. زلال باش ... ،‌ زلال باش ... ، زلال تر از قطرات اشک، فرقی نمی کند که گودال کوچک آبی باشی یا دریای بیکران، زلال که باشی، آسمان در تو پیداست. دو چیز را همیشه فراموش کن: خوبی که به کسی می کنی، بدی که کسی به تو می کند. همیشه به یاد داشته باش: در مجلسی وارد شدی زبانت را نگه دار، در سفره ای نشستی شکمت را نگه دار، در خانه ای وارد شدی چشمانت را نگه دار، در نماز ایستادی دلت را نگهدار. دنیا دو روز است: یکروز با تو و یک روز علیه تو روزی که با توست مغرور مشو و روزی که علیه توست مایوس نشو، چرا که هر دو پایان پذیرند به چشمانت بیاموز که هر شخصی ارزش نگاه ندارد، به دستانت بیاموز که هر گلی ارزش چیدن ندارد. دوچیز را از هم جدا کن:عشق و هوس. چون اولی مقدس است و دومی شیطانی، اولی تو را به پاکی می برد و دومی به پلیدی چشم و زبان. دو سلاح بزرگ در نزد تواند چگونه از آنها استفاده میکنی؟ مانند تیری زهرآلود یا آفتابی جهانتاب؟زندگی گیر یا زندگی بخش؟ بدان که قلبت کوچک است پس نمیتوانی تقسیمش کنی هرگاه خواستی آنرا ببخشی با تمام وجودت ببخش که کوچکیش جبران شود هیچگاه عشق را با محبت، دلسوزی، ترحم و دوست داشتن یکی ندان همه اینها اجزاء کوچکتر عشق هستند نه خود عشق. همیشه با خدا درد دل کن نه با خلق خدا و فقط به یگانه عالم توکل کن آنگاه می بینی که چگونه قبل از اینکه خودت دست به کار شوی، کارها به خوبی پیش می روند. میدانیکه: ازخدا خواستن عزت است اگر برآورده شود رحمت است و اگر نشود حکمت است. از خلق خدا خواستن خفت است اگر برآورده شود منت است اگر نشود ذلت است. پس هر چه می خواهی از خدا بخواه و در نظر داشته باش که برای او غیر ممکن وجود ندارد و تمام غیر ممکن ها فقط برای توست دوستدار همیشگی جوانان ابل قشقایی کامران ملکی

اينك كه آقاي دكتر زارع از حوزه انتخابيه شهرستان هاي آباده، بوانات و خرمبيد به مجلس شوراي اسلامي راه يافته است از كليه عزيزان قشقايي كه طرح و نظراتي در خصوص كمك به فرهنگ و اقتصاد قشقائيها دارند درخواست مي شود با اينجانب تماس بگيرند تا بتوانيم كمكي هرچند كوچك به برادران و خواهران خود بكنيم.

در ضمن با توجه به اينكه آقاي نوذر فريدوني منتخب فيروزآباد نيز به عنوان كانديداي مطرح قشقايي مورد نظر است مي توان هماهنگي هاي لازم را ايجاد نمود.

تلفن همراه:09139039597